Still going strong

Xin chào,
Na het afscheid van Renske ging ik lichtelijk verdrietig de bus in naar Vietnam. Gelukkig ontmoette ik in de bus een lotgenoot die ook net afscheid had genomen van haar reismaat. We bleken ook nog naar hetzelfde hostel te gaan dus dat was helemaal mooi! Na de busreis, waar vooral de grens overgang een happening was kwam ik aan in Ho Chi Minh! Na een goede nachtrust ben ik de volgende dag met mijn lotgenoot en 2 verse vrienden die we bij het ontbijt hadden opgeduikeld Ho Chi Minh in. Gelukkig was het een stuk minder heet dan Phnom Penh dus dat was al een plus. We hebben in 1 dag gelijk al veel gezien, van alle frans kolonialistische achterblijfselen, het indrukwekkende war museum over de Vietnam oorlog, het enorm chaotische verkeer, alle sporten Vietnamezen in het park en niet te vergeten mijn eerste Vietnamese koffie gedronken! S avonds heerlijk gegeten en ons daarna gewaagt aan de kroegentocht van het hostel, met 80 man allemaal in lelijk kroegentocht shirt ons gewaagt aan de kroegen van Vietnam. Ik denk dat de Vietnamezen die we die nacht zijn tegen gekomen op 1 hand te tellen waren, haha, maar een geslaagde avond was het zeker.
De volgende dag zijn we met een tour naar de Chu Chi tunnels gegaan waar we zagen hoe de zuid Vietnamezen tijdens de oorlog leefden en natuurlijk in de tunnels geweest die ze tijdens de oorlog als schuilplaats gebruikten. En die tunnels zijn behoorlijk klein zal ik je vertellen. Ik was heel erg blij dat ik binnen 40 meter weer de tunnel kon verlaten.
Die avond ben ik (nog steeds samen met het meisje van de bus) richting Dalat gereisd. Rond 7 uur s ochtends kwamen we in het hostel aan waar we gelijk lief werden opgevangen en mochten we zelfs slapen in een tweepersoonskamer voordat onze dorm klaar was. Na nog een heerlijke slaap zijn we Dalat ingegaan. Dalat is een klein bergdorpje waar het heerlijk koel is. Wat een hele fijne afwisseling was. We zijn richting een gondel gelopen waarmee we naar een andere bergtop gingen (het zijn trouwens meer heuvels) waar een monestry en een een mooi meer was. We hebben daar wat rondgewandeld en toen weer terug gegaan. S avond heerlijk op tijd naar bed aangezien een kroegentocht en een nachtbus je niet in de koude kleren gaat zitten.
Na een goede nachtrust de volgende ochtend vroeg opgestaan voor een actief dagje canyoning! Met een groep van 12 hebben we de hele dag door het water gebanjerd. Het was echt super vet allemaal, van 3 watervallen geabseilt; van 11 meter gesprongen en van natuurlijke glijbanen gegleden. Echt een hele leuke dag gehad en dit keer vond ik het abseilen zelfs leuk! S avonds lekker uitgerust met hele leuke kamergenootjes want de volgende dag stond er weer een vol programma op de planning. Ik ging met Sarah, een Nederlands meisje, een easyrider tour maken van 3 dagen samen wet onze twee gidsen. Zo'n tour houdt in dat je achterop de motor gaat en dan door het prachtige Vietnamese landschap rijdt en onderweg stopt bij verschillende plekken. Zo hebben we elke bestaande plantage in Vietnam wel bezocht waaronder de koffie, thee, cashewnoot en chocolade plantage. We hebben midden in de jungle gezwommen bij een waterval en nog veel meer watervallen bezocht waarbij de een nog mooier was dan de ander. Ze hebben ons op de laatste avond mee genomen naar een totaal vegetarisch restaurantje waar je alles kom eten van kippenbouten tot tonijn maar alles was gemaakt van soja! Op de laatste dag van de tour hebben we de bergen en jungle achter ons gelaten en zijn we richting Nha Trang gereden, wat aan het strand ligt en een echte toeristische trekpleister is en niet zo maar een maar een Russische. Alles menu kaarten en beschrijvingen waren in het Russisch en zelfs de Vietnamezen spraken Russisch. Helaas daar afscheid genomen van onze gidsen en zo ging onze reis weer verder maar dan zonder motor wat we allebei toch wel gingen missen. In Nha Trang was verder niet zo veel te doen behalve strand wat me toch iets te veel op de Noordzee leek.
Na Nha Trang ben ik met Sarah door gereisd naar Hoi An een pittoresk stadje in het midden van Vietnam. Het leek bijna wel op Frankrijk. Overal gekleurde huisjes en lampionnen. Waar Hoi An ook bekend om staat zijn de vele kleermakers waar je voor een spotprijsje kleren op maat kan laten maken. Deze kans kan je natuurlijk niet laten liggen en zo hebben wij ook allebei een jurkje laten maken. Verder hebben we Hoi An vooral op de fiets verkent en hebben we nog een dagje strand gedaan. Gelukkig de tip van de lonley planet op gevolgd en iets verder gefietst naar een mooi afgelegen strand. Na Hoi An verder gereisd naar Hue. Waar we in de bus Julia tegen kwamen die de Nederlandse club compleet maakte. In Hue was een heel groot paleis wat je kon bezichtigen wat ik ook oprecht heel mooi vond! Het was wel nog steeds bloedheet elke dag rond de 40 graden. Gelukkig bleek er een hitte golf te zijn waardoor het nog heter was dan normaal, voelde we ons toch niet meer van die zeurders. Het was inmiddels ook het favoriete gespreksonderwerp van de Vietnamees geworden, 'it is verrrrry hot'. Na de cultuurdag in Hue dit nog maar even door gezet en de volgende dag een tour gedaan richting de demileterized zone wat de grens inhoudt tussen noord en zuid Vietnam. Tijdens de Vietnam oorlog zou dit gebied oorlog vrij blijven, helaas is dit het meest gebombardeerde gebied van heel Vietnam geworden. De bewoners hebben net als in zuid Vietnam enorme tunnelstelsels gebouwd om zich tegen de bommenregen van de Amerikanen te beschermen. We hebben de Vinh Moc tunnels bezocht waarin de bewoners van de dorpjes zit dagen en soms weken schuil hielden. Omdat er geen Amerikanen op het Noord Vietnamese grondgebied kwamen hadden ze iets meer tijd om de tunnels te graven en waren ze deze keer dan ook iets groter wat wel fijn was aangezien we ongeveer 20 minuten onder de grond hebben gelopen en ook helemaal naar het derde level zijn gegaan want zo'n 20 meter onder de grond ligt.
De volgende dag zijn we met z'n vijfen (nog met twee australische kamergenootjes) door getrokken naar Phong Nha. Phong Nha is een heel klein dorpje midden in een natuurgebied en je kan hier de grootste grotten ter wereld vinden. Na onze hilarische busreis, we bleken in een Vietnamese tour te zitten waarbij de gids een aantal keer redelijk vals Vietnamese liederen ter gehoren bracht wat nogal op onze lachspieren werkte en aangezien alle blanken naar de achterbank waren verbannen en de weg nog al hobbelig was was het al met al me het busreisje wel.
Na aangekomen te zijn en even bijgekomen te zijn zijn we naar de eerste grot vertrokken, de Phong Nha cave. Deze grot kan je alleen bezoeken met een boot, dus dat deden we dan ook. Na een half uurtje varen kwamen we bij een enorme grot aan. Hij was enorm groot en enorm mooi. Gelijk kwamen we tot de ontdekking dat grotten niet te fotograferen zijn, dus als benieuwd bent zou je toch echt zelf moeten gaan kijken;). Na dit enerverende dagje hebben we gelijk ons lievelingsrestaurant ontdekt, het bamboo cafe heeft ons uit eindelijk van al onze maaltijden voorzien in Phong Nha en de een was nog lekkerder dan de ander.
De volgende dag zijn me met z'n zessen vertrokken naar nog twee andere grotten, aangezien we alle zes te pussy waren om er heen te rijden met de scooter zijn we achterop gegaan bij locals die ons naar de grotten reden. Ook door deze grotten werden we verbaasd hoe mooi en hoe groot ze waren. De tweede grot moest je in met een zipline en liep je daarna naar een modderbad wat ook echt super vet was en een bijzondere ervaring! We voelde ons echt even Umpaloempas uit Sjakie en de chocoladefabriek in het modderbad. De volgende dag een fietstocht gemaakt naar de 'pub with cold beer' wat uiteindelijk nogal een opgave werd aangezien het heeeel heet was, we fout fietsten, en het toch niet zo vlak was als we dachten. Maar daar wel heerlijk gezwommen in de rivier met waterbuffels. Gelukkig ging de terugreis een stuk soepeler en gingen we na nog een verfrissende duik in ons zwembad bij het hostel weer de nachtbus in. Dit keer was de bestemming Tam Coc weer een heel klein plaatsje midden in een natuurgebied. We kwamen aan om 5.00 's ochtends, redelijk gebroken, maar we hebben alle moet bij elkaar geraapt en zijn toch maar op pad gegaan. Eerst hebben we een prachtige boottocht gedaan door het Halongbay van het land (Halongbay is een van de meest toeristische dingen van Vietnam waarbij er vele karstgebergtes uit het water komen). En het was ook super mooi, daarna maar weer de fiets gepakt en een stuk gefietst naar een pagoda en naar birdvalley. Bridvalley was een deceptie aangezien we geen vogel hebben gezien en we verdwaalden op een voetpad met onze fietsen. Nu we er op terug kijken was het vooral heel grappig dat we daar vastzaten maar toen was het toch wel redelijk pittig, haha.
De volgende dag gelijk door gegaan naar Cat Ba een eiland aan de kust van Vietnam waarvan je Halong Bay goed kan bezoeken. We besloten de grote georganiseerde tours achter ons te laten en gewoon zelf van af Cat Ba een dag tour te doen. En dat vonden we achteraf een goede keuze! We hebben dus een dag op de zee gedaan en hebben gekajakt, gezwommen en monkey island bezocht (met echte wilde apen!). Helaas was het niet zo mooi weer waardoor we wel wat regen hebben gehad maar gelukkig viel het uiteindelijk mee. Op Cat Ba hebben we verder nog wat rondgewandeld en nog naar het nationalpark op Cat Ba zelf geweest.
Na Cat Ba gingen we weer verder en dit keer naar de hoofdstad van Vietnam, Hanoi. Hanoi is druk maar wel wat gezelliger dan Ho Chi Minh. We hebben Hanoi eigenlijk vooral gebruikt om uit te rusten aangezien we in 1,5 week zoveel hadden gedaan en gezien dat we allemaal een beetje op waren. Dus in Hanoi zijn we een uit geweest, hebben we de helft van onze tijd naar een super chill cafe geweest en voor de rest hebben we niet veel bijzonders gedaan.
Ons zelf toch maar weer in de nachtbus gehesen voor de laatste bestemming in Vietnam, Sapa. Sapa is een klein, maar heel toeristisch berg dorpje in het noorden van Vietnam. Sapa is omringt door bergen en heel veel rijstvelden. Op aanraden van een meisje uit Hanoi zijn we met Miss Tom, een vrouw uit een heel klein dorpje rond Sapa op pad gegaan. We hebben een trek van 6 uur gedaan naar haar huis. Onderweg hebben we de mooiste uitzichten gehad. We stonden boven op een berg waarvan we de valley met alle rijstvelden heel mooi konden zien liggen. Na de trek kwamen we aan bij haar huis. Heel basic, eigenlijk gewoon een ruimte waar alles inzit, de keuken, de vuurplaats en de slaapkamer. Miss Tom had 5 kinderen waarmee we s middags hebben gespeeld en een hele lieve kitten die ik toch wel het leukst vond. Nadat Miss Tom uitgebreid voor ons gekookt had zijn we redelijk snel naar bed gegaan aangezien we toch best wel uitgeput waren. Helaas moest Sarah die ochtend vroeg richting Hanoi vertrekken om haar vlucht naar China te halen. Toch wel raar om afscheid te nemen na 3 weken samen te hebben gereisd. 3 weken klinkt kort maar het voelt als eeuwen. Na het afscheid bleven Julia en ik over en zijn we met Miss Tom naar een waterval gelopen en daarna achterop een motorbike terug naar Sapa gegaan. We hebben in Sapa nog een cookingclass gedaan wat echt super leuk was! En toen was het ook tijd om van Julia afscheid te nemen die de nacht bus naar Laos nam. Dus nu ben ik voor het eerst sinds mijn aankomst weer alleen wat een raar gevoel is want ondanks dat ik nu een maand alleen reis had ik dat gevoel nog niet gehad. Ik vertrek vandaag richting Hanoi om vanaf daar te vliegen naar Thailand voor mijn laatste maand.
Ik heb enorm van Vietnam genoten, van alle leuke mensen, prachtige natuur, vette dingen die je kon doen en natuurlijk het heeerlijke eten. Het is dubbel om weer door te gaan maar als Thailand maar een beetje in de buurt komt van hoe leuk Vietnam was ben ik al dik tevreden;)

Liefs,
Jip

p.s. Sorry voor de enorm lange blog